Afscheid en familie
Blijf op de hoogte en volg Rianne
25 April 2013 | Maleisië, Gemencheh
Nadat ik zaterdag met de familie ontbeten had in het café nam ik de bus naar KL. Daar zou ik mama en papa zien voor ze weer terugvlogen naar Nederland. Ik was uiteindelijk pas tegen 6 uur bij hun in het hotel, want mijn bus was wat laat en ik moest ook nog vrij lang met de metro. Gelukkig was het geen probleem en we hebben eerst wat gekletst en zijn daarna gaan eten. De volgende dag gingen we naar het Nationaal Museum. Dat was erg leuk. Het gaf een volledig overzicht van de geschiedenis van Maleisië, aan papa was het dus ook wel besteed. De eerste zaal over de prehistorie was niet erg interessant maar de zalen over de sultanaten in Maleisië en de koloniale geschiedenis waren wel erg leuk. Het was interessant om de koloniale geschiedenis van de andere kant te bekijken. Er was namelijk ook veel over de Nederlandse bezetting. Jammer genoeg was de zaal over het eigentijdse Maleisië dicht. Na het museum hebben we nog even door het park gelopen op zoek naar het vogelpark maar toen we daar aankwamen waren we vrij moe van het lopen en toe aan wat eten en mama had ook last van haar rug. Dus toen hebben we daar iets gedronken en daarna zijn we naar Central Market gegaan waar we wat hebben gegeten op de Food Market. Central Market is erg leuk. Het is een soort markt met typisch Maleise spullen en handwerk. Dat vond mama dus wel weer leuk om rond te kijken. Ook hadden ze er een vissentank om je voeten in te stoppen en laat dat nou net iets zijn wat ze altijd al heeft willen doen. Dus voor 10 ringgit gingen onze voeten (die van mama en mij) er 5 minuten in. 5 minuten was ook meer dan lang genoeg want het kietelt ontzettend en mama had al meer dan genoeg aandacht getrokken door te gillen en lachen. Het was best grappig. Het was een hele bezienswaardigheid, vooral ook omdat alle vissen bij haar voeten zaten. Na de vissen gingen we terug naar het hotel. De taxi chauffeur wilde ons eerst nog een batik markt laten zien en omdat we toch niets anders te doen hadden zijn we daar dus naartoe gegaan. Dat bleek ook leuk te zijn, je kon zien hoe ze met de hand een hele lap stof batikken. Het is een heel werk ik denk dat ik er vijf minuten heb gestaan en in die tijd deed hij vijf blaadjes van een bloem. Het is wel ook een hele kunst en vrij indrukwekkend, misschien dat ik het nog ergens kan leren voor ik weer terugkom. Na de markt gingen we naar een winkelcentrum vlakbij het hotel. We hadden namelijk ’s ochtends al moeten uitchecken en het regende dus hebben we daar wat koffie gedronken. Het was toen al bijna tijd om weer terug naar het busstation en het vliegveld te gaan dus hebben we nog even wat gegeten en zijn toen de auto ingestapt. Na hooguit 20 minuten rijden waren we daar ook aangekomen en was het tijd om weer afscheid te nemen. Het was gelukkig minder lastig dan toen ik in augustus vertrok, maar ik zie ze ook over 3 maanden al weer (en ja het blijven je ouders, af en toe kunnen ze knap lastig zijn ;P )
Ik had de bus van 7 uur net gemist en moest dus tot 9 uur wachten. Gelukkig kon ik wifi krijgen op het vliegveld dus heb ik een poosje geïnternet voor ik de bus in kon op weg naar huis. Deze week heb ik bij de buren geslapen. Ze vinden het zielig dat ik in mijn eentje ben, want Hannah is met haar ouders in Thailand. Ik moet toegeven dat ik het eigenlijk best gezellig vind. De kinderen vinden het hartstikke leuk en willen niets liever dan spelen. De baby is hartstikke schattig en als ze lacht is ze helemaal om op te eten. Af en toe is er natuurlijk wat gedoe maar ook dat is wel leuk. Het is echt een gezin en dat is wel gezellig, ik vind het wel vergelijkbaar met een verjaardag bij ons thuis met alle kinderen die spelen en doen waar ze zin in hebben en de ouders die gezellig kletsen. Het kletsen gaat nog wat lastig maar het is wel heel erg fijn gezelschap en ik voel me er nu ook echt thuis, dus dat is fijn. Het is lastig te omschrijven hoe het precies is omdat het toch net weer anders is dan hoe het er thuis aan toe gaat maar ook wel weer hetzelfde. Misschien probeer ik dat later nog wel een keer.
Gisteravond na het avondeten, ben ik met de kinderen en Hai en Ira mee uit eten geweest. Ik had als ik het van te voren geweten had wel wat minder gegeten bij het avondeten maar ach het was wel erg leuk. En we hadden roti naan met kaas erin, wat me een beetje deed denken aan een tosti dus dat maakte mijn avond ook weer goed. Ik ben wel erg moe de afgelopen week, waarschijnlijk doordat ik nu een stuk later naar bed ga. Ook ben ik nog steeds verkouden en ik hoest nog af en toe, gelukkig wel al een stuk minder. Het lijkt steeds weg te gaan maar dan komt het toch weer terug. Ach het zal wel loslopen. Ik ga zo nog maar even een dutje doen. Hannah komt vanavond weer thuis en morgen gaan we naar Lumut waar we met de andere vrijwilligers en Jenny hebben afgesproken. Jenny is een vrijwilliger in Sabah. Ze doet daar ook outward bound net als de vrijwilligers in Lumut.