Kelantan, Chinees nieuw jaar en Kapas
Blijf op de hoogte en volg Rianne
21 Februari 2013 | Maleisië, Gemencheh
Het was een rare week, maar ik zal bij het begin beginnen. Vrijdag ging Hannah richting KL en ik had besloten mee te gaan met de leraren naar Kelantan. Toen ik 's avonds naar school liep om op de bus te wachten kwam ik erachter dat het meer een soort gemeenschaps reisje was. Er waren een heleboel mensen uit de kampungs en maar 5 leraren. We vertrokken rond een uur of negen en om half zes 's ochtends kwamen we aan bij een moskee in kelantan. De vorige keren dat we met school of de buren bij een moskee stopten werd mij en hannah steeds gezegd buiten te wachten, dus dat deed ik nu ook. Ik was me er alleen niet van bewust dat iedereen ook een douche nam en schone kleren aantrok, dus toen iedereen om 7 uur weer terug de bus inkwam was ik toch wat verrast om iedereen met andere kleren te zien. Nouja je kan natuurlijk niet alles hebben dus we gingen verder. Ik wist nog steeds niet precies wat we zouden doen, maar al snel werd het duidelijk dat het een winkelreisje was. Na het ontbijt stopten we in een dorpje vlak bij de thaise grens dat belastingvrij was. Het was in feite een grote markt met overal kleding, eten en prullaria uitgestald. Na de lunch gingen we verder naar Kota Bahru, de hoofdstad van Kelantan. Hier gingen we naar een grote batik markt. De leraressen gingen helemaal los. De batikstof wordt namelijk gebruikt om Baju Kurung van te maken, dat zijn de jurken die we naar school dragen. Batik is dan weer iets dat in Kelantan veel gedaan wordt en daar dus vrij goedkoop is. In eerste instantie had ik niet door dat je met de stof naar een kleermaker gaat om een baju kurung van te laten maken, dus zag ik er niet echt een punt in stof te kopen. Toen ik daar echter achter kwam heb ik toch ook wat stof gekocht om er een te laten maken.
Na al dat winkelen was het tijd om even naar het hotel te gaan en uit te rusten. Ik was met de andere drie leraressen ingedeeld in een drie persoonskamer (waarschijnlijk omdat ik vrij laat had laten weten dat ik mee wilde gaan, deels omdat ik pas twee dagen van te voren van de trip af wist). Na eindelijk te hebben gedouchet was het tijd voor een kort dutje en daarna gingen we naar een avondmarkt. Daar hadden de leraressen met een andere lerares van school afgesproken die naar haar familie in Kelantan was gegaan voor de week. (Als leraar solliciteer je hier bij de regering en zij plaatst je dan in een school ergens in het land, het komt dus regelmatig voor dat dit ver weg is van waar men oorspronkelijk vandaan komt.) Het duurde een poos voordat we elkaar vonden, het was een vrij grote markt en het ontmoetingspunt was niet al te duidelijk, dus toen we haar hadden gevonden, was er niet heel veel tijd meer om over de markt te struinen. Ik vond dit niet heel erg aangezien ik wel genoeg geshopt had voor de dag. Na de markt gingen we weer terug naar het hotel en ik was vrij moe dus ik ben lekker vroeg naar bed gegaan.
De volgende ochtend ging om 7 uur de wekker want om half 8 vertrok de bus richting Kuala Terenganu. We stopten onderweg bij een restaurant aan zee, waar ze o.a. garnalen, octopus/inktvis en vis verkochten die op een speciale manier bereid was. Er werd dus wat eten gekocht en daarmee gingen we op het strand zitten. Na de korte stop gingen we verder en de eerste stop was de kristal moskee. Hier liepen we wat rond en toen was het tijd voor het middag gebed. Ik verwachtte weer te moeten wachten, maar een van de leraressen nam me mee naar een vitrine kast met bruine gewaden en witte hoofddoeken erin en zei, als je dit aantrekt mag je mee naar binnen. Dus ik hees me in het bruine gewaad en kreeg de hoofddoek over mijn hoofd gegooid. Het was erg leuk om de moskee van binnen te zien terwijl iedereen aan het bidden was. Het was natuurlijk alleen het vrouwengedeelte wat ik heb gezien, maar dat was bijzonder genoeg. Na het bidden wilde iedereen met me op de foto en zeiden ze allemaal dat de hoofddoek erg schattig was. Na de moskee gingen we nog naar een markt waar meer batik en andere kleding was en daarna was het weer tijd om naar huis te gaan. Ik kon gelukkig vanaf Kuala Terengganu een nachtbus naar Kuala Lumpur nemen, dat scheelde weer een halve dag. Dus was het tijd om afscheid te nemen. Toen ik uit de bus stapte riep iedereen bye Rianne, see you later in koor, wat erg schattig was. Ik moest nog 4 uur wachtten voor ik met de bus naar KL zou gaan dus heb ik wat gegeten en gebruikt gemaakt van de wifi in de Mc Dondalds.
Maandag ochtend kwam ik om half 5 's ochtends in KL aan. Het was me gelukt om een gemeterde taxi naar het hostel te krijgen (al het openbaar vervoer start pas om 6 uur). Toen ik echter bij het hostel kwam bleek er geen bed te zijn hoewel er wel een gereserveerd was. Na wat heen en weer gestuurd te zijn, heb ik gezegd laat maar zitten ik wacht wel tot mijn vrienden wakker worden. Ik was namelijk niet echt moe meer en tegen die tijd was het al een uur of 6. Ellie was gelukkig vroeg op en na wat gepraat te hebben besloten we nog een kort dutje te doen. Rond een uur of 11 kwamen de nieuwe vrijwilligers. Er zijn nog 3 vrijwilligers bijgekomen, zij zouden eerst met Project Trust naar Sri Lanka gaan maar door gedoe met de visa's kon dat niet door gaan en zijn ze overgeplaatst naar Maleisië. Ze gaan ook in MRSM scholen werken in Kelantan, het noorden dus. Samen met hen gingen we naar de Batu Caves en Chinatown. Verder hebben we die dag niet erg veel gedaan. 's Avonds was het alweer tijd om afscheid van iedereen te nemen. De nieuwe vrijwilligers gingen weer terug naar Seremban, waar ze een aantal dagen verbleven tot ze naar hun projecten zouden gaan. En de Terengganu vrijwilligers moesten weer terug naar school.
Dinsdag waren Hannah en ik dus met zijn tweeen. We hebben niet heel veel gedaan. We zijn naar bukit bintang gelopen hebben een nieuwe ipod voor Hannah gekocht, de hare was stuk gegaan, en daarna zijn we weer terug gelopen naar het hostel. 's Avonds zouden we de bus naar Kuala Terengganu nemen, nu hoor ik je denken kwam je daar niet net vandaan, ja dat klopt. Dus we hebben nog wat rondgehangen voordat we naar de bus gingen en toen was het tijd voor een lange busreis naar KT. We kwamen om half 6 's ochtend in KT aan en jammergenoeg gingen de McDondalds en KFC pas om 9 uur open dus hebben we maar wat gegeten in het busstation en daar wat gezeten tot het eindelijk licht was. Er was nog een wat vreemde man die tegen ons begon te praten in redelijk engels. Het begon zoals normaal met de vraag waar we vandaan kwamen maar daarna kwam de vraag of we getrouwd waren. Omdat we het beiden niet helemaal vertrouwden zeiden we ja en toen begon hij een betoog af te steken over hoe we terug zouden moeten gaan naar onze man en dat we meteen de bus naar KL moesten nemen en een vlucht moesten boeken. Nadat we hem een tijdje negeerden liet hij ons gelukkig met rust en tegen een uur of half 8 gingen we opweg naar de kristal moskee.
Het was een wandeling van ongeveer anderhalf uur naar de moskee en daar aangekomen hebben we dus eerst even op het gras gelegen. We zijn toen allebei even in slaap gevallen, maar na een uur zijn we verder gelopen. Er is naast de moskee namelijk een soort park over de islam. In feite heeft het een heleboel schaalmodellen van islamitische bouwwerken over de wereld. Zo waren er bijzondere moskeeen, maar bijvoorbeeld ook de Taj Mahal was aanwezig. Hier hebben we een uurtje rondgefietst en daarna zijn we naar een watercruise gegaan die rond een eilandje voor de kust van KT vaarde. Halverwege begon mijn vermoeidheid echter op te spelen, in zo'n nachtbus krijg je niet echt veel slaap, en van de rest van de cruise heb ik niet heel veel meer meegekregen. Na de cruise zijn we wat gaan eten en hebben daar wat gezeten en daarna zijn we weer teruggelopen naar het centrum van KT. Toen we daar aankwamen was het al een uur of zes dus na wat avondeten en kleine boodschappen hebben we een taxi naar het project van Ellie en Helena genomen. We zouden de volgende dag met hen namelijk naar Kapas eiland gaan.
De volgende dag konden we lekker uitslapen, aangezien Ellie en Helena 's ochtends naar school moesten, 's middags kregen we een korte rondleiding door de school en daarna was het tijd om naar de jetti te gaan. Bij de jetti wachtten Nick en Josh op ons en met zijn zessen zijn we naar Kapas gegaan. Het weer was niet al te best dus de jetti, wat een klein bootje was, ging aardig op en neer en hier en daar kreeg je een golf over je heen. Gelukkig regende het niet. Het eiland was geweldig. Er waren bijna geen andere mensen en je waant je op een onbewoond eilandje. Echt een klein paradijsje. Vrijdag ochtend arriveerden ook Alistair en Katie (uit Lumut) en was de groep dus compleet. Heel veel hebben we verder niet gedaan behalve in de zee ronddobberen. Het weer was niet al te best, er waren vrij veel wolken en af en toe een bui dus zonnen zat er niet echt in.
Hannah en ik hadden gepland om zaterdag een nachtbus terug te nemen naar Gemencheh, aangezien in Terengganu de scholen op zondag weer beginnen. Helaas was alles vol geboekt, en als ik zeg alles bedoel ik ook alles. Er was alleen nog een dagbus voor de zondag over naar KL. Dus hebben we dat maar gedaan. De bus vertrok echter meer dan een half uur te laat en was over het algemeen vrij sloom. Dus we misten bijna onze bus terug naar Gemencheh. We waren tien minuten te laat, terwijl we 3 uur speling hadden ingerekent. Gelukkig was de bus er nog toen we aankwamen en na wat gestress met de tickets, in KL moet je die nog weer inruilen voor een ander ticket, kwamen we net op tijd aangerend. We zijn ervan overtuigd dat de bus op ons heeft gewacht, ook omdat toen we aankwamen de buschauffeur zei, 'ah Kampung Tenai, Homestay?', onze huisadres hier in Maleisië. Nouja we hadden de bus dus gelukkig gehaald en kwamen rond een uur of negen thuis. We waren allebei afgepeigerd en er was weer school de volgende dag dus we zijn vroeg ons bed in gedoken.
School deze week was vrij normaal, ondanks dat ik wat verward ben met mijn dagen omdat we zondag de andere vrijwilligers naar school zagen gaan. Woensdag was er coco. De meisjes scoutingclub was erg leuk, we hebben de hokey pokey en de macarena aan ze geleerd en volgende week gaan we de macarena met muziek doen. De hockey was wat minder leuk. De leraar had de meisjes en jongens gesplitst, waardoor ik een uur een partijtje gespeelt heb met de meisjes. Wat in feite 3 tegen 3 was omdat twee van hen amper meededen. Vandaag heb ik 's ochtends een uur in mijn eentje les gegeven aan Year 2. Normah was laat omdat haar lift ergens tegenaan gebotst was met de auto waardoor die eerst naar de garage moest. Mijn les was erg leuk, ik had van te voren geen idee wat ik ging doen maar ik heb wat herhaald wat we eerder al gedaan hadden en volgens mij vonden de kinderen het best een leuke les. Vanmiddag ga ik weer naar de MRSM school om handbal te doen en daarna heb ik afgesproken met een aantal meisjes die een presentatie over Nederland moeten geven. Ze hebben mij namelijk gevraagd of ik hen daarbij kan helpen. Verder zijn we nog druk bezig met het trainen van een aantal meisjes uit Year 2 en 3 voor een zangwedstrijd en moeten we daar maskers voor gaan maken. Ook gaan we waarschijnlijk nog een presentatie geven over ons land in de MRSM school. En komende dinsdag gaan we met iemand van Brighton naar een van zijn scholen om een workshop mee te maken die later deze maand op onze school gehouden gaat worden. Op het moment hebben we dus best veel te doen, waar je mij niet over hoort klagen. Het is best fijn om eindelijk weer eens echt druk bezig te zijn.
Na al dat winkelen was het tijd om even naar het hotel te gaan en uit te rusten. Ik was met de andere drie leraressen ingedeeld in een drie persoonskamer (waarschijnlijk omdat ik vrij laat had laten weten dat ik mee wilde gaan, deels omdat ik pas twee dagen van te voren van de trip af wist). Na eindelijk te hebben gedouchet was het tijd voor een kort dutje en daarna gingen we naar een avondmarkt. Daar hadden de leraressen met een andere lerares van school afgesproken die naar haar familie in Kelantan was gegaan voor de week. (Als leraar solliciteer je hier bij de regering en zij plaatst je dan in een school ergens in het land, het komt dus regelmatig voor dat dit ver weg is van waar men oorspronkelijk vandaan komt.) Het duurde een poos voordat we elkaar vonden, het was een vrij grote markt en het ontmoetingspunt was niet al te duidelijk, dus toen we haar hadden gevonden, was er niet heel veel tijd meer om over de markt te struinen. Ik vond dit niet heel erg aangezien ik wel genoeg geshopt had voor de dag. Na de markt gingen we weer terug naar het hotel en ik was vrij moe dus ik ben lekker vroeg naar bed gegaan.
De volgende ochtend ging om 7 uur de wekker want om half 8 vertrok de bus richting Kuala Terenganu. We stopten onderweg bij een restaurant aan zee, waar ze o.a. garnalen, octopus/inktvis en vis verkochten die op een speciale manier bereid was. Er werd dus wat eten gekocht en daarmee gingen we op het strand zitten. Na de korte stop gingen we verder en de eerste stop was de kristal moskee. Hier liepen we wat rond en toen was het tijd voor het middag gebed. Ik verwachtte weer te moeten wachten, maar een van de leraressen nam me mee naar een vitrine kast met bruine gewaden en witte hoofddoeken erin en zei, als je dit aantrekt mag je mee naar binnen. Dus ik hees me in het bruine gewaad en kreeg de hoofddoek over mijn hoofd gegooid. Het was erg leuk om de moskee van binnen te zien terwijl iedereen aan het bidden was. Het was natuurlijk alleen het vrouwengedeelte wat ik heb gezien, maar dat was bijzonder genoeg. Na het bidden wilde iedereen met me op de foto en zeiden ze allemaal dat de hoofddoek erg schattig was. Na de moskee gingen we nog naar een markt waar meer batik en andere kleding was en daarna was het weer tijd om naar huis te gaan. Ik kon gelukkig vanaf Kuala Terengganu een nachtbus naar Kuala Lumpur nemen, dat scheelde weer een halve dag. Dus was het tijd om afscheid te nemen. Toen ik uit de bus stapte riep iedereen bye Rianne, see you later in koor, wat erg schattig was. Ik moest nog 4 uur wachtten voor ik met de bus naar KL zou gaan dus heb ik wat gegeten en gebruikt gemaakt van de wifi in de Mc Dondalds.
Maandag ochtend kwam ik om half 5 's ochtends in KL aan. Het was me gelukt om een gemeterde taxi naar het hostel te krijgen (al het openbaar vervoer start pas om 6 uur). Toen ik echter bij het hostel kwam bleek er geen bed te zijn hoewel er wel een gereserveerd was. Na wat heen en weer gestuurd te zijn, heb ik gezegd laat maar zitten ik wacht wel tot mijn vrienden wakker worden. Ik was namelijk niet echt moe meer en tegen die tijd was het al een uur of 6. Ellie was gelukkig vroeg op en na wat gepraat te hebben besloten we nog een kort dutje te doen. Rond een uur of 11 kwamen de nieuwe vrijwilligers. Er zijn nog 3 vrijwilligers bijgekomen, zij zouden eerst met Project Trust naar Sri Lanka gaan maar door gedoe met de visa's kon dat niet door gaan en zijn ze overgeplaatst naar Maleisië. Ze gaan ook in MRSM scholen werken in Kelantan, het noorden dus. Samen met hen gingen we naar de Batu Caves en Chinatown. Verder hebben we die dag niet erg veel gedaan. 's Avonds was het alweer tijd om afscheid van iedereen te nemen. De nieuwe vrijwilligers gingen weer terug naar Seremban, waar ze een aantal dagen verbleven tot ze naar hun projecten zouden gaan. En de Terengganu vrijwilligers moesten weer terug naar school.
Dinsdag waren Hannah en ik dus met zijn tweeen. We hebben niet heel veel gedaan. We zijn naar bukit bintang gelopen hebben een nieuwe ipod voor Hannah gekocht, de hare was stuk gegaan, en daarna zijn we weer terug gelopen naar het hostel. 's Avonds zouden we de bus naar Kuala Terengganu nemen, nu hoor ik je denken kwam je daar niet net vandaan, ja dat klopt. Dus we hebben nog wat rondgehangen voordat we naar de bus gingen en toen was het tijd voor een lange busreis naar KT. We kwamen om half 6 's ochtend in KT aan en jammergenoeg gingen de McDondalds en KFC pas om 9 uur open dus hebben we maar wat gegeten in het busstation en daar wat gezeten tot het eindelijk licht was. Er was nog een wat vreemde man die tegen ons begon te praten in redelijk engels. Het begon zoals normaal met de vraag waar we vandaan kwamen maar daarna kwam de vraag of we getrouwd waren. Omdat we het beiden niet helemaal vertrouwden zeiden we ja en toen begon hij een betoog af te steken over hoe we terug zouden moeten gaan naar onze man en dat we meteen de bus naar KL moesten nemen en een vlucht moesten boeken. Nadat we hem een tijdje negeerden liet hij ons gelukkig met rust en tegen een uur of half 8 gingen we opweg naar de kristal moskee.
Het was een wandeling van ongeveer anderhalf uur naar de moskee en daar aangekomen hebben we dus eerst even op het gras gelegen. We zijn toen allebei even in slaap gevallen, maar na een uur zijn we verder gelopen. Er is naast de moskee namelijk een soort park over de islam. In feite heeft het een heleboel schaalmodellen van islamitische bouwwerken over de wereld. Zo waren er bijzondere moskeeen, maar bijvoorbeeld ook de Taj Mahal was aanwezig. Hier hebben we een uurtje rondgefietst en daarna zijn we naar een watercruise gegaan die rond een eilandje voor de kust van KT vaarde. Halverwege begon mijn vermoeidheid echter op te spelen, in zo'n nachtbus krijg je niet echt veel slaap, en van de rest van de cruise heb ik niet heel veel meer meegekregen. Na de cruise zijn we wat gaan eten en hebben daar wat gezeten en daarna zijn we weer teruggelopen naar het centrum van KT. Toen we daar aankwamen was het al een uur of zes dus na wat avondeten en kleine boodschappen hebben we een taxi naar het project van Ellie en Helena genomen. We zouden de volgende dag met hen namelijk naar Kapas eiland gaan.
De volgende dag konden we lekker uitslapen, aangezien Ellie en Helena 's ochtends naar school moesten, 's middags kregen we een korte rondleiding door de school en daarna was het tijd om naar de jetti te gaan. Bij de jetti wachtten Nick en Josh op ons en met zijn zessen zijn we naar Kapas gegaan. Het weer was niet al te best dus de jetti, wat een klein bootje was, ging aardig op en neer en hier en daar kreeg je een golf over je heen. Gelukkig regende het niet. Het eiland was geweldig. Er waren bijna geen andere mensen en je waant je op een onbewoond eilandje. Echt een klein paradijsje. Vrijdag ochtend arriveerden ook Alistair en Katie (uit Lumut) en was de groep dus compleet. Heel veel hebben we verder niet gedaan behalve in de zee ronddobberen. Het weer was niet al te best, er waren vrij veel wolken en af en toe een bui dus zonnen zat er niet echt in.
Hannah en ik hadden gepland om zaterdag een nachtbus terug te nemen naar Gemencheh, aangezien in Terengganu de scholen op zondag weer beginnen. Helaas was alles vol geboekt, en als ik zeg alles bedoel ik ook alles. Er was alleen nog een dagbus voor de zondag over naar KL. Dus hebben we dat maar gedaan. De bus vertrok echter meer dan een half uur te laat en was over het algemeen vrij sloom. Dus we misten bijna onze bus terug naar Gemencheh. We waren tien minuten te laat, terwijl we 3 uur speling hadden ingerekent. Gelukkig was de bus er nog toen we aankwamen en na wat gestress met de tickets, in KL moet je die nog weer inruilen voor een ander ticket, kwamen we net op tijd aangerend. We zijn ervan overtuigd dat de bus op ons heeft gewacht, ook omdat toen we aankwamen de buschauffeur zei, 'ah Kampung Tenai, Homestay?', onze huisadres hier in Maleisië. Nouja we hadden de bus dus gelukkig gehaald en kwamen rond een uur of negen thuis. We waren allebei afgepeigerd en er was weer school de volgende dag dus we zijn vroeg ons bed in gedoken.
School deze week was vrij normaal, ondanks dat ik wat verward ben met mijn dagen omdat we zondag de andere vrijwilligers naar school zagen gaan. Woensdag was er coco. De meisjes scoutingclub was erg leuk, we hebben de hokey pokey en de macarena aan ze geleerd en volgende week gaan we de macarena met muziek doen. De hockey was wat minder leuk. De leraar had de meisjes en jongens gesplitst, waardoor ik een uur een partijtje gespeelt heb met de meisjes. Wat in feite 3 tegen 3 was omdat twee van hen amper meededen. Vandaag heb ik 's ochtends een uur in mijn eentje les gegeven aan Year 2. Normah was laat omdat haar lift ergens tegenaan gebotst was met de auto waardoor die eerst naar de garage moest. Mijn les was erg leuk, ik had van te voren geen idee wat ik ging doen maar ik heb wat herhaald wat we eerder al gedaan hadden en volgens mij vonden de kinderen het best een leuke les. Vanmiddag ga ik weer naar de MRSM school om handbal te doen en daarna heb ik afgesproken met een aantal meisjes die een presentatie over Nederland moeten geven. Ze hebben mij namelijk gevraagd of ik hen daarbij kan helpen. Verder zijn we nog druk bezig met het trainen van een aantal meisjes uit Year 2 en 3 voor een zangwedstrijd en moeten we daar maskers voor gaan maken. Ook gaan we waarschijnlijk nog een presentatie geven over ons land in de MRSM school. En komende dinsdag gaan we met iemand van Brighton naar een van zijn scholen om een workshop mee te maken die later deze maand op onze school gehouden gaat worden. Op het moment hebben we dus best veel te doen, waar je mij niet over hoort klagen. Het is best fijn om eindelijk weer eens echt druk bezig te zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
