Babyfeest en nieuwe vrijwilligers
Blijf op de hoogte en volg Rianne
17 Januari 2013 | Maleisië, Gemencheh
Vrijdag hadden de buren een feest voor de nieuwe baby. Ze zou volgens maleis gebruik haar haren geschoren krijgen. Ik en hannah waren ook uitgenodigd, maar helaas begonnen ze een uur eerder dan dat ze ons verteld hadden. De ceremonie hadden we dus gemist, maar het was nog steeds een groot feest. Alle familie en mensen uit de nabije omgeving kwamen langs om de baby te zien, en natuurlijk flink wat te eten. De dagen ervoor heb ik flink wat mee kunnen helpen in de keuken (ook dat is een hele happening). Omdat er enorme hoeveelheden van alles wordt voorbereid kwamen er allerlei mensen over de vloer om te helpen, en ook al spreken de meeste van hen geen woord engels het was toch erg gezellig. De avond zelf ging lang door, rond een uur of elf werden er nog steeds liederen door de kareoke gebruld. Hannah en ik zijn rond die tijd terug gegaan want de volgende dag zouden we om half acht worden opgehaald om de nieuwe vrijwilligers te ontmoeten.
De wekker ging dus om half zeven, we moesten nog het een en ander opruimen en inpakken voordat we helemaal klaar waren om te gaan. Iets voor half acht waren we klaar en zijn we naar de voorkant gelopen om daar te wachten op onze lift. Het bleek lang wachten en om acht uur was er nog niemand. Na wat telefoontjes gepleegd te hebben, bleek het dat we in plaats van half 8 om half 11 werden opgehaald, maar dat ze vergeten waren dat ons te vertellen. Ik kan je wel zeggen dat we er niet echt om konden lachen. Nouja na ontbeten te hebben in een cafeetje dichtbij zijn we ons bed weer ingedoken en hebben we uiteindelijk tot een uur of elf nog geslapen.
Want om elf uur was het dan zover, de nieuwe vrijwilligers, 5 in totaal, stonden op onze stoep. We zouden hen vergezellen naar Melaka. Na de eerste kennismaking en een vlugge blik in ons huisje (ik moet nog steeds foto's nemen..) was het tijd om de minibus weer in te duiken en op weg te gaan naar Melaka. Zoals verwacht hadden ze veel vragen en we hebben ongeveer de hele weg gepraat over van alles en nog wat. Het was een erg gezellige rit, ook al waren ze zwaar onder invloed van de jetlag. Ze waren de vorige avond om elf uur geland en de vermoeidheid was af en toe goed te zien. In Melaka gingen we eerst naar het restaurant aan het strand. Hier hebben we wat gedronken en gegeten en daarna mochten we op een bananenboot. Dat was erg leuk, maar op een gegeven moment vond ik het wel wat lang duren. Anderhalf uur later kwamen we het water weer uit en was het tijd om naar het centrum van Melaka te gaan.
Tegen vijf uur kwamen we in Melaka aan. We gingen eerst naar een cafe waar we maleise snacks konden proberen en wat konden drinken. Daarna hadden we even de tijd om door Melaka te lopen. Een van de nieuwe vrijwilligers wilde graag het fort zien, dus zijn we daar naartoe gelopen. We hebben daar nog even gezeten voordat het weer tijd was om terug naar Seremban te gaan. Na een lange terugreis, waarbij veel geslapen werd, kwamen we in Seremban aan en was het tijd om afscheid te nemen. Zack gaf Hannah en mij een lift naar de Ieren, hier ook wel de Irish embassy genoemd.
De volgende dag werden Hannah en ik om half 12 wakker gemaakt met de vraag of we om 12 uur mee wilden naar een lunch met de nieuwe vrijwilligers. Daar hadden we wel zin in, dus een half uur later zaten we in de auto. De lunch was erg gezellig en duurde uiteindelijk tot half vijf. Het was leuk om de nieuwe vrijwilligers nog even te zien voordat ze naar hun projecten gingen, ze vertrokken rond half vier richting KL. Daar zouden ze met Mara (de organisatie waar hun scholen onder vallen) nog een dag doorbrengen. Toen we weer terug waren van de lunch hebben we niet echt veel meer gedaan, we hebben wat voor de tv gehangen en zijn niet al te laat naar bed gegaan.
Maandag hadden we vrij vanwege de verjaardag van de sultan van Negeri Sembilan. Dus hebben we die dag bij het zwembad in de buurt doorgebracht. Wat wel fijn was na het toch wel wat drukke weekend. Daarna was het alweer tijd om terug te gaan naar Gemencheh.
De schoolweek is redelijk snel voorbij gegaan, hoewel de dagen eigenlijk best lang lijken te duren. Hannah en ik voelen ons allebei niet helemaal top dus heel veel hebben we niet gedaan. Woensdag waren de buitenschoolse activiteiten en hebben we een aantal kinderen het liedje It's a small world geleerd en ik heb meegedaan met de hockey. Helaas was dat niet van lange duur omdat er een even aantal kinderen was en er een opdracht voor paren was. Ook begon het vrij kort nadat het begonnen was te regenen (en hier in Maleisie stopt alles voor de regen) dus dat betekende het einde van de activiteiten middag.
Van het weekend weet ik nog niet wat ik ga doen. Hannah heeft afgesproken met een goede vriendin van haar die een aantal jaar geleden naar KL verhuist is maar nu in Engeland studeert en voor een korte vakantie terug in Maleisië is. Hopelijk kan ik een plek vinden om te verblijven, iedereen lijkt al plannen te hebben. Ik kijk namelijk niet echt uit naar een weekend in Gemencheh in mijn eentje. Nouja het komt vast wel goed!
De wekker ging dus om half zeven, we moesten nog het een en ander opruimen en inpakken voordat we helemaal klaar waren om te gaan. Iets voor half acht waren we klaar en zijn we naar de voorkant gelopen om daar te wachten op onze lift. Het bleek lang wachten en om acht uur was er nog niemand. Na wat telefoontjes gepleegd te hebben, bleek het dat we in plaats van half 8 om half 11 werden opgehaald, maar dat ze vergeten waren dat ons te vertellen. Ik kan je wel zeggen dat we er niet echt om konden lachen. Nouja na ontbeten te hebben in een cafeetje dichtbij zijn we ons bed weer ingedoken en hebben we uiteindelijk tot een uur of elf nog geslapen.
Want om elf uur was het dan zover, de nieuwe vrijwilligers, 5 in totaal, stonden op onze stoep. We zouden hen vergezellen naar Melaka. Na de eerste kennismaking en een vlugge blik in ons huisje (ik moet nog steeds foto's nemen..) was het tijd om de minibus weer in te duiken en op weg te gaan naar Melaka. Zoals verwacht hadden ze veel vragen en we hebben ongeveer de hele weg gepraat over van alles en nog wat. Het was een erg gezellige rit, ook al waren ze zwaar onder invloed van de jetlag. Ze waren de vorige avond om elf uur geland en de vermoeidheid was af en toe goed te zien. In Melaka gingen we eerst naar het restaurant aan het strand. Hier hebben we wat gedronken en gegeten en daarna mochten we op een bananenboot. Dat was erg leuk, maar op een gegeven moment vond ik het wel wat lang duren. Anderhalf uur later kwamen we het water weer uit en was het tijd om naar het centrum van Melaka te gaan.
Tegen vijf uur kwamen we in Melaka aan. We gingen eerst naar een cafe waar we maleise snacks konden proberen en wat konden drinken. Daarna hadden we even de tijd om door Melaka te lopen. Een van de nieuwe vrijwilligers wilde graag het fort zien, dus zijn we daar naartoe gelopen. We hebben daar nog even gezeten voordat het weer tijd was om terug naar Seremban te gaan. Na een lange terugreis, waarbij veel geslapen werd, kwamen we in Seremban aan en was het tijd om afscheid te nemen. Zack gaf Hannah en mij een lift naar de Ieren, hier ook wel de Irish embassy genoemd.
De volgende dag werden Hannah en ik om half 12 wakker gemaakt met de vraag of we om 12 uur mee wilden naar een lunch met de nieuwe vrijwilligers. Daar hadden we wel zin in, dus een half uur later zaten we in de auto. De lunch was erg gezellig en duurde uiteindelijk tot half vijf. Het was leuk om de nieuwe vrijwilligers nog even te zien voordat ze naar hun projecten gingen, ze vertrokken rond half vier richting KL. Daar zouden ze met Mara (de organisatie waar hun scholen onder vallen) nog een dag doorbrengen. Toen we weer terug waren van de lunch hebben we niet echt veel meer gedaan, we hebben wat voor de tv gehangen en zijn niet al te laat naar bed gegaan.
Maandag hadden we vrij vanwege de verjaardag van de sultan van Negeri Sembilan. Dus hebben we die dag bij het zwembad in de buurt doorgebracht. Wat wel fijn was na het toch wel wat drukke weekend. Daarna was het alweer tijd om terug te gaan naar Gemencheh.
De schoolweek is redelijk snel voorbij gegaan, hoewel de dagen eigenlijk best lang lijken te duren. Hannah en ik voelen ons allebei niet helemaal top dus heel veel hebben we niet gedaan. Woensdag waren de buitenschoolse activiteiten en hebben we een aantal kinderen het liedje It's a small world geleerd en ik heb meegedaan met de hockey. Helaas was dat niet van lange duur omdat er een even aantal kinderen was en er een opdracht voor paren was. Ook begon het vrij kort nadat het begonnen was te regenen (en hier in Maleisie stopt alles voor de regen) dus dat betekende het einde van de activiteiten middag.
Van het weekend weet ik nog niet wat ik ga doen. Hannah heeft afgesproken met een goede vriendin van haar die een aantal jaar geleden naar KL verhuist is maar nu in Engeland studeert en voor een korte vakantie terug in Maleisië is. Hopelijk kan ik een plek vinden om te verblijven, iedereen lijkt al plannen te hebben. Ik kijk namelijk niet echt uit naar een weekend in Gemencheh in mijn eentje. Nouja het komt vast wel goed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
