Full moon party en Cambodja

De laatste dag in Koh Tao regende het de hele dag en tijdens onze overtocht naar Koh Phangan was het helaas ook stormachtig. De golven waren enorm en in plaats van wat extra slaap te pakken, kwam het erop neer dat ik wakker moest blijven en naar de horizon moest kijken om ervoor te zorgen dat ik niet zou overgeven. Het weer in Koh Phangan was niet echt veel beter. Overdag regende het en 's avonds klaarde het gelukkig wat op, maar er waren nog steeds hier en daar flinke buien. De dagen hebben we doorgebracht met slapen en het kijken van Friends. Er was een cafe vlak bij ons hotel waar ze de hele dag Friends afleveringen afspeelden dus dat werd onze vaste spot. 's Avonds was het vooral uitgaan en dansen op het strand. Woensdag, 28 november, was de full moon party. Na ons onder te hebben geklad met fluoriserende body paint, zijn we om een uur of 11 richting het strand gegaan. Het was heel erg leuk, maar om eerlijk te zijn was het niet erg anders dan de avonden daarvoor.

Na Koh Phangan zijn we terug gegaan naar Bangkok waar we een nacht verbleven voordat we verder reisden naar Siem Reap in Cambodja. In Siem Reap ontmoette we de Sabah vrijwilligers, John, Hugo, Jason en Barney. Zij hebben korter vakantie dan wij en daarom hadden we afgesproken in Cambodja. In Siem Reap hebben we twee dagen de tempels van Angkor Wat bezocht, inclusief Angkor Wat voor zonsopkomst. De tempels waren erg mooi en het leuke was dat ze ook nog best verschillend van elkaar zijn waardoor het vol te houden is.

Nu zijn we in Phnom Penh. We hebben gister de Killing Fields en het Tuol Sleng genocide museum bezocht. Het Tuol Sleng genocide museum was voor de Khmer rouge er een gevangenis en martelplaats van maakte een school. De school had dezelfde soort lay-out als de school waar ik werk dus het was heel erg vreemd. Hetzelfde gevoel had ik bij de Killing Fields. Het was prachtig weer en het leek net alsof je door een park liep, het was heel erg tegenstrijdig en ongeloofwaardig dat iets meer dan dertig jaar geleden duizenden mensen daar zijn vermoord en begraven.

Vandaag hadden we een rust dagje en hebben we de tijd doorgebracht met het spelen van pool, waar ik al iets minder slecht in begin te worden.
Morgen gaan we geloof ik naar Kep en dan de volgende dag naar Phu Quoc, een eiland in Vietnam. Ik weet niet helemaal precies wat het plan is, maar ik vertrouw erop dat het goed komt en volg de rest.

Met sinterklaas voor de deur kreeg ik toch wel wat last van heimwee. Je mist dan toch wel de gezelligheid van thuis, vooral ook omdat niemand hier echt begrijpt wat sinterklaas is, en na vele malen uitleggen maakt het nog steeds niet veel indruk. Maar alles is goed en wel en ik heb het ook nog steeds enorm naar mijn zin. Ook de school en het normale ritme begin ik wel wat te missen, dus ik kijk er ook zeker weer naar uit om terug naar Gemencheh te gaan, maar eerst hebben we Vietnam nog voor de boeg.