Thailand

Dinsdag 13 november vertrokken Hannah en ik naar het vliegveld. Daar hadden we afgesproken met Nick en Josh, twee andere project trust vrijwilligers die in Terenganu werken. We hadden namelijk een vlucht geboekt voor dinsdag middag maar die was verplaatst naar woensdag ochtend. Omdat Josh en Nick hun hostel in KL niet voor dinsdag nacht hadden geboekt hadden we besloten om in het vliegveld te overnachten. Na vele uren wachten en wat slaap opgerold op een smal bankje in de starbucks was het tijd voor de check-in. Helaas was onze vlucht nog eens twee uur vertraagd, dus na nog wat wachten konden we dan eindelijk inchecken en het vliegtuig in.

Na een vlucht van twee uur kwamen we aan in Bangkok. We besloten om het simpel te houden en met zijn vieren met de taxi naar ons hostel te gaan, wat uiteindelijk goedkoper bleek te zijn dan het openbaar vervoer. 's Middags zijn we chinatown ingegaan en hebben een poos rondgelopen, daarna hebben we de tuk tuk terug naar het hotel genomen, inclusief twee tussenstops bij een kleermaker en reisbureau waardoor de rit gratis was. Na een poos op het dakterras van het hostel gezeten te hebben, zijn we naar Ko San road gegaan, de uitgaansstraat van Bangkok. We waren met twee taxi en onhandig genoeg brachten ze ons naar verschillende einden van de straat. Met de mensen met wie ik in de taxi was besloten we Pad Thai te halen en naar het andere eind te lopen om te zien of ze daar waren, wat uiteindelijk dus zo bleek te zijn. Nadat we elkaar weer gevonden hadden zijn we naar een bar in een straat naast Koh San road gelopen, het is daar ongeveer de helft van de prijs, maar nog steeds vrij prijzig. Daar hebben we tot een uur of drie gezeten voordat we naar huis gingen, Nick heeft nog wat gezongen met een man die daar de live muziek verzorgde en het was een heel gezellige avond.

De volgende dag was iedereen wat brak, dus zijn we aan het eind van de middag pas wat gaan doen. We zijn met de metro en skytrain naar een enorm winkelcentrum gegaan en zijn daarna gaan rondlopen en uitgekomen in een ander winkelcentrum waar ze marktkraampjes op de bovenste verdieping hadden. Het was erg leuk om daar rond te lopen en erg appart om te bedenken dat een paar verdiepingen lager de grote merken hun winkels hebben. De avond hebben we op het dakterras doorgebracht, en rond een uur of twee ben ik naar bed gegaan omdat ik in slaap begon te vallen.

Onze laatste dag in Bangkok wilden we wat cultuur opsnuiven en naar een wat, tempel, gaan. Helaas verliep het niet helemaal soepel. We vertrokken wat aan de late kant uit het hostel en Nick die zei de weg nog te weten van de dag ervoor, hij en Ellie waren met wat anderen de vorige dag geweest, was de weg toch echt vergeten. Dus na wat rondgedwaalt te hebben, vonden we uiteindelijk de taxi boot die ons naar de wat zou brengen. Nou kwamen we vijf over vijf aan bij de wat en het punt is dat de wats om vijf uur sluiten, dus we waren te laat en konden niet meer naar binnen. We besloten wat te eten en terug te gaan naar het hostel, want om 10 uur zouden we met de trein naar Chiang mai gaan.

De reis zou 15 uur duren, maar uiteindelijk kwamen we pas na 20 uur aan. Op een gegeven moment gingen we zelfs een half uur achteruit. De trein was ok, de stoelen waren erg oud en oncomfortabel, van een was de rugleuning schuin en je werd erg smerig van gewoon zitten in de trein. Gelukkig was er een restaurantwagon. Dat was onze redding. We hebben daar heel wat tijd doorgebracht met wat eten en gewoon zitten en praten tot we eruit werden gegooid omdat ze wilden schoonmaken.

In Chiang mai hadden we een hostel geboekt, maar voor een dag te vroeg dus ze hadden onze boeking geannuleerd. Na wat rondlopen met onze zware tassen vond Hannah uiteindelijk een hostel waar we konden verblijven en wat ook nog goedkoop was. Nadat we onze tassen gedropt hadden zijn we opzoek gegaan naar een pinautomaat en daarna zijn we wat gaan eten. Iedereen was kapot van de ellenlange treinreis dus na het avondeten zijn we naar bed gegaan. De volgende dag hadden Ellie, Hannah en ik onze bungeejump. Het was enorm eng, maar ook heel erg gaaf tegelijkertijd. Helena, Nick en Josh waren ’s ochtends voor een massage gegaan en toen we terugkwamen waren ze nog niet terug dus besloten we te gaan lunchen en daarna wat wats te bezoeken. De wats waren erg indrukwekkend om te zien, ik heb enorm veel foto’s genomen maar het is moeilijk om vast te leggen hoe het werkelijk is. We hadden met Helena, Josh en Nick bij het hostel afgesproken en na een verfrissende douche gingen we opweg naar de avondmarkt. De avondmarkt was heel leuk en heel anders dan in Maleisie, het was meer zoals een markt in Italie of Frankrijk, met veel souvenirs en andere hebbedingen. Er was een pleintje met allemaal etenskraampjes en daar hebben we wat gegeten. Na nog wat over de avondmarkt gelopen te hebben zijn we naar een bar gegaan. Uiteindelijk komt het erop neer dat het een vrij hectische avond was, waarop we Josh op een gegeven moment zelfs zijn kwijtgeraakt. Hij heeft het gepresteerd om de volgende morgen weer in zijn eigen bed te liggen, maar hoe dat weten we nog steeds niet. De volgende dag was dus een hersteldag voor de meeste en we hebben niet echt veel gedaan. ’s Avonds hadden we weer een trein terug naar Bangkok, die gelukkig dit keer maar een uur vertraagd was.

We kwamen ’s ochtends rond een uur of negen aan in Bangkok en we zijn toen naar een floatingmarket geweest die op de weg was naar Kanchanaburi, onze volgende bestemming. De floationgmarket, een markt op het water, met mensen die hun spullen vanaf bootjes verkopen, was enorm leuk. Na de floatingmarket gingen we door naar Kanchanaburi, waar we de volgende dag naar een waterval en tijgerpark zouden gaan en olifanten zouden rijden en wassen. We werden om half negen opgehaald dus zijn we na het eten naar bed gegaan. De waterval had zeven level. We zijn omhoog geklommen naar level 5, het hoogste level waar je nog in kon zwemmen. Daar hebben we een uur doorgebracht. Omdat er vrij veel vissen waren die aan benen en voeten begonnen te knabbelen was het niet erg comfortabel om lang in het diepe gedeelte te blijven en ik heb het grootste gedeelte van de tijd zittend op een rots die wat uitstak doorgebracht. Toch was het erg leuk en verfrissend. Na de waterval hebben we wat gegeten en daarna zijn we doorgegaan naar het tijgerpark. Het was apart. Ik weet nog steeds niet zeker of de tijgers gedrogeerd waren of dat ze gewoon sliepen maar ik vermoed toch het eerste. Je kon foto’s laten nemen met de tijgers en dat was nogal ongemakkelijk. Om eerlijk te zijn werd ik er niet echt vrolijk van, gelukkig gingen we na het tijgerpark naar de olifanten. Ik heb mijn liefde voor olifanten herontdekt. Het olifantrijden was enorm leuk en wat eng af en toe als we naar beneden gingen. De staaf die zou moeten voorkomen dat we niet uit het bankje zouden vallen zat namelijk niet vast. Na het tochtje met de olifanten mochten we een olifant in de rivier wassen, dit kwam er uiteindelijk op neer dat we op de rug van de olifant zaten terwijl hij ons een douche gaf met water uit zijn slurf. De olifanten waren enorm schattig en het zag er naar uit dat ze zelf ook plezier hadden in wat ze deden, wat erg fijn was na het tijgerpark. Na het wassen van de olifanten was het tijd om weer terug naar het hotel te gaan. Na wat eten zijn we nog even naar een bar geweest, maar we zijn niet al te laat weer terug gegaan want de volgende dag zouden we naar Koh Tao afreizen en iedereen was ook wat moe van de lange dag.

De reis naar Koh Tao was mijn afdeling. Het hotel waar we in Kanchanaburi verbleven had namelijk een lift naar Chumphon, de havenplaats vanwaar we de boot naar Koh Tao zouden nemen, aangeboden voor 850 baht. Ik had in het reisboek van Ellie gezien dat je de bus van Bangkok naar Chumphon voor ongeveer 300 baht kon nemen en het hotel had een lift naar Bangkok voor 150 baht per persoon, wat dus een totaal van 450 geeft. Het enige stressvolle was dat ik niet wist of er plek zou zijn op de bus en of de bus tijden zouden aansluiten met de boot die we wilden nemen. Gelukkig liep alles heel soepel we konden bustickets kopen voor een bus die een uur later vertrok en bij de haven hoefde we maar een uur op de boot te wachten. De totale reiskosten (inclusief boot ticket) kwam uit op 800 baht per persoon, dus ik ben erg blij dat we op mijn initiatief toch besloten hebben de bus te nemen in plaats van de lift van het hotel. Gister hebben we de hele dag aan het zwembad en op het strand doorgebracht en vandaag doen we het wat rustig aan, bijna iedereen is gister verbrand. Morgen middag vertrekken we alweer naar Koh Panghan, onze laatste bestemming in Thailand voor we doorreizen naar Cambodia.