Lumut, pangkor, hockey en familiedag

Donderdag ochtend gingen we op weg richting lumut. Door de feestdag was het enorm druk, zowel het busstation als de wegen waren afgeladen met mensen die vanuit KL opweg naar hun ouderlijk huis waren. Uiteindelijk kwamen we om rond half tien aan na een lange dag reizen. We moesten onze bustickets voor de terugreis nog boeken en dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Bijna alle bussen waren vol en een van de buslijnen vertelde ons ook de bustijden van bussen die al vol waren wat het er niet simpeler op maakte. Uiteindelijk kwamen we uit op de ochtend bus om 8 uur vanuit lumut en een late middag bus van 5 uur vanuit KL. De andere vrijwilligers wachtten al op ons toen de bus aankwam dus na het gedoe met de terugreis, zijn we richting de outwardbound school gereden. Onderweg zijn we nog gestopt voor wat eten en toen we aankwamen was het al donker, dus konden we niet heel veel zien.

De volgende ochtend werden we wakker gebeld door een van de trainers van de outward bound school die ons uitnodigde om de feestdag bij hem en zijn familie te komen vieren met een ontbijt. Ze waren al op de parkeerplaats dus of we er binnen 5 minuten konden zijn. Na wat gestress hier een daar waren we allemaal binnen een klein kwartier klaar om te vertrekken er was alleen een probleem, hoe vervoer je acht mensen in een normale personen auto. Het antwoord, proppen. Twee eindigde in de kofferbak, gelukkig was het een station, vier op de achterbank en twee voorin. Gelukkig was het huis niet erg ver weg want het was niet bepaald comfortabel, het was wel erg grappig. Het huis was echt enorm, ik denk het grootste huis waar ik tot nu toe geweest ben. Het is heel raar dat het verschil tussen arm en rijk hier zo groot is en je weet nooit wat je kunt verwachten als je met mensen mee naar huis gaat. Na het eten hebben we een film gekeken en daarna zijn we op weg naar Pangkor gegaan. Pangkor is een eiland wat vlak voor de kust van Lumut ligt, het was ongeveer 10 minuten met de boot.

Toen we op Pangkor aangekomen waren hebben we een half uur door de jungle gelopen op weg naar het strand waar de outward bound vrijwilligers hun cursussen hebben. Het strand was volledig uitgestorven toen we aankwamen en zag eruit als een plaatje uit een reisbrochure.
Nadat we onze spullen hadden gedropt en de hangmatten opgehangen waren, hebben we snel onze zwemkleding aan getrokken en zijn heerlijk de zee in gegaan. Even voor het donker begon te worden zijn we naar een uitzichtspunt naast het strand geklommen. Daar hebben we even gezeten en toen zijn we weer naar het strand afgedaald. Het was tijd om het avondeten voor te bereiden. Helaas hadden de apen het grootste gedeelte van het eten wat we hadden meegebracht gestolen, dus hebben we als avond eten koude witte bonen in tomatensaus en suikercrackers gegeten. Het klinkt als een walgelijke combinatie maar eigenlijk was het best lekker. We hadden ook nog wat brood over maar besloten dat te bewaren voor de volgende ochtend. Na het eten hebben we nog wat op het strand gezeten en daarna zijn we in onze hangmatten geklommen. Na er vier uur in te hebben gelegen en nog steeds niet in slaap te zijn gevallen besloot ik om naast katie op de grond te gaan slapen, waar ik vrijwel gelijk in slaap viel. Ik denk dat ik iets te rusteloos ben voor een hangmat.

De volgende ochtend hebben we nog wat gezwommen en op het strand gelegen en daarna zijn we terug gegaan naar de hoofdplaats op het eiland. Hier hebben we wat rondgelopen en wat souvenirs gekocht voordat we weer terug naar Lumut gingen met de boot. Daar hebben we gekayakt, wat enorm leuk was om te doen. Nadat we alles weer hadden opgeruimd kregen we een lift naar het plaatstelijke cafeetje en daar hebben we avondgegeten. Toen we weer terugkwamen hebben we nog tot een uur of een films gekeken en toen besloten dat het verstandig was om naar bed te gaan aangezien hannah en ik de volgende ochtend om acht uur weer bij de bus moesten zijn. Zondag hebben we ongeveer de hele dag besteed aan de terugreis. We kwamen rond half een in KL aan en zijn daarom naar china town gegaan en naar de central market gelopen, om wat tijd te doden.

Woensdag was er wat gedoe met onze vlucht. We kregen een tweede bevestigingsmail voor onze vlucht naar bangkok maar voor een andere dag. We hebben een aantal mensen benaderd en er wordt nu aan gewerkt, waarschijnlijk moeten we van de week een keer langs het vliegveld om totale duidelijkheid te krijgen maar hetzij zo.

Donderdag was er een hockey tournooi in Tampin voor alle scholen uit de buurt. Hannah en ik kwamen hier in de loop van de week achter en hebben gevraagd of we mee konden, wat uiteindelijk bleek te kunnen. We kregen een lift om negen uur richting Tampin. De jongens en leraren waren al eerder vertrokken, maar omdat de auto’s al vol waren kregen we een lift van een lerares die met haar baby naar Seremban moest. Toen we aankwamen bij het hockey tournooi, stond onze school net op het punt hun eerste wedstrijd te spelen. Het ging ze erg gemakkelijk af en ze wonnen in een half uur met 5-0. De tweede wedstrijd was wat lastiger en werd uiteindelijk gewonnen met een nipte 2-0 overwinning. Na de lunch wonnen ze de derde en laatste poule wedstrijd met 4-0 wat betekende dat ze door waren naar de halve finales. Tussen de laatste poule wedstrijd en de halve finales gingen de leraren en jongens bidden, wat er uiteindelijk voor zorgde dat ze bijna te laat waren voor hun halve finale. Gelukkig waren ze na wat gehaast nog op tijd en ook de halve finale werd gewonnen. De finale was toch wel de spannendste wedstrijd van de dag. De tegenstander was erg sterk en ookal werd er bijna gelijk na de start door ons gescoord, toch bleef het enorm spannend. Pas toen het na de pauze 2-0 en even later 3-0 werd, was het duidelijk dat we toch echt zouden winnen. Na het fluitsignaal konden de jongens hun vreugde niet op. De afgelopen jaren waren hadden ze steeds misgegrepen en waren ze bijna altijd tweede of derde geworden. Ze waren dus enorm blij dat het dit keer wel gelukt was. Na de prijsuitreiking zijn we naar een supermarkt om de hoek gereden om het te vieren met ijsjes. Daarna zijn we weer naar huis gegaan waar we rond acht uur aankwamen. Al met al was het een lange en vermoeiende maar ontzettend leuke dag geweest.

Dit weekend bleven we thuis omdat er zaterdag een familiedag in Tampin was en zondag zouden we gaan verhuizen naar ons nieuwe maar kleinere huis in de homestay. We wonen nu in een huis dat bedoeld is voor een gezin van 6 en het eigenlijk wat aan de grote kant voor ons, zeker omdat we de helft niet gebruiken en wel alles schoon moeten houden. Ons nieuwe huis is net gerenoveerd en bestaat uit twee kamers en een badkamer, wat eigenlijk precies is wat we nodig hebben. Helaas zijn er op het moment nog andere mensen in het huis, wat betekende dat we zondag niet konden verhuizen. We verhuizen nu als het goed is deze week, anders wordt het pas na de grote vakantie in januari.

Zaterdag was de familiedag in Tampin, om negen uur vertrokken we met de buren richting Gunung Tampin, Tampin berg. Er waren al enorm veel mensen en er hing een gezellige sfeer. Het is een familiedag genoemd maar het is eerder een samenzijn van alle mensen uit onze kampong. Het was ontzettend leuk om wat meer mensen te leren kennen en ik heb nu steeds meer het gevoel dat we ook deel uit maken van de gemeenschap.

De ochtend begon met activiteiten voor de kinderen en een wedstrijd voor het weven van mandjes waar rijst in gekookt wordt. Ik heb geleerd hoe je die moet maken en ik ben nu de enige in mijn maleise familie die ze kan maken, dus daar ben ik best trots op. Daarna was het tijd voor lunch. Iedereen had wat eten meegenomen en er was van alles en nog wat, van rijst en kip (uiteraard) tot soep en spaghetti. Na de lunch is Hannah met de kinderen gaan zwemmen. Ik voelde me niet helemaal honderd procent, ik had die ochtend al wat last van mijn maag, dus ik besloot om bij de volwassenen te blijven en mee te doen met de spellen. Mijn pogingen waren helaas niet heel denderend. Zo sloeg ik de bal te hard met minigolf en met korfbal gooide ik de bal drie keer mis. Geen prijzen voor mij dus. Hannah en ik hebben ook nog half gedwongen karaoke gezongen, wat niet echt een succes was aangezien we beide niet kunnen zingen en we te zacht zongen om uberhaupt verstaanbaar te zijn.

Zondag hebben we bijna de hele dag bij de buren doorgebracht, we hebben daar ontbeten en geluncht en onze was gedaan. En ’s middags hebben we afscheid genomen van Mas, de buurvrouw die vrij goed engels spreekt. Ze gaat naar haar dochter die examens heeft en we zien haar dus in ieder geval niet meer tot januari. Het hangt ervan af of ze een baan in de buurt krijgt, anders zien we haar na januari maar een week per maand. Ik hoop heel erg dat ze de baan in de buurt krijgt, want ik kan het erg goed met haar vinden en haar knuffels nu en dan zijn erg fijn.

Het is alweer de laatste week van school voor de grote vakantie en de tijd vliegt, vanavond hebben we een diner met alle leraren in Melakka dus dat wordt vast gezellig. Woensdag komen de ouders naar school en vrijdag om 12 uur verlaten we ons huis hier voor de komende twee maanden. Ik vind dat een hele rare gedachte en ik denk zelfs dat ik het hier in de tussen tijd zal missen. Verder moeten we van de week nog verhuizen en we moeten waarschijnlijk nog langs het vliegveld dus er is genoeg te doen voor we vrijdag vertrekken.